قطب ربانی مرشد کامل حضرت شیخ سید طه (قدس ا...)

 

 

حضرت شیخ طه در شوال ۱۳۴۳ ه.ق (۱۹۲۴ م ، ۱۳۰۳ ه.ش) در حالیکه والدش، شیخ علاءالدین، در بغداد و به همراه چندی از علما و صوفیان در حرم شیخ عبدالقادر گیلانی معتکف بود در قریه شریفه خلان

(مقر ارشاد شیخ علاءالدین) متولد شد.


اقوال و افعال وی از همان ابتدای کودکی نشانگر لطف و عنایت ویزه الهی به این طفل بود چنانکه حرکات و سکنات وی ذهن هر نکته سنجی را به خود مشغول میکرد و تا به امروز روایات شیرینی از دوران طفولیت او نقل میشود که حاکی از کرامت اوست. شیخ سید طه از هفت سالگی برای فراگیری دروس جدید و دروس شرعی پا به مکتب گذاشت.از مشهورترین استادان وی می توان به شیخ محمد انور وانی (از نزدیک ترین یاران بدیع الزمان سعید نورسی) و شیخ مظهر افندی اربیلی (متولی خانقاه خالدیه اربیل) اشاره کرد.

شیخ سید طه علاوه بر زبان فارسی بر زبان های عربی و انگلیسی نیز تسلط داشتند و مترجم مهمانان خارجی "خلان" بود.

در همان اوان جوانی از سوی والد ماجدش تلقین ذکر شد و علاوه بر تعلم شرع وارد دریای پر تلاطم طریقت شد و تزکیه نفس و تصفیه قلب را آغاز نمود.

شیخ طه در سال ۱۳۲۴ ه.ش به اتقاق خانواده به روستای گزگسک هجرت نمود.او در آنجا به احداث مسجد پرداخت و سایر لوازم رفاه مهمانان و زایان را نیز فراهم آورد به علاوه خود را به باغداری و درختکاری که سنت انبیا و اولیاست مشغول میکرد.

پس از هجرت شیخ علاءالدین در تابستان سال ۱۳۴۰ ه.ق در معیت بیش از دویست خانوار به گزگسک شیخ سید طه اوقات خویش را وقف خدمت به پدر و مرشد ماجدش و سایر مهمانانانی که روزانه به پانصد نفر می رسیدند، نمودند.  

پس از بازگشت ناگهانی شیخ علاءالدین به عراق در سال ۱۳۴۳ ه.ش و ارتحال ایشان در سال ۱۳۴۴ ه.ش با وجود عدم تمایل شیخ سید طه به امر مشیخت، به امر و وصیت شیخ علاءالدین و با اصرار علما به مسند ارشاد تکیه زد.

پس از مدتی در مراسمی باشکوه با حضور علما و مشایخ و سالکین و ... مرحوم علامه قاضی ملا محمد خضری بنا به دستور حضرت شیخ مرحوم اجازه خلافت وی را قرائت نمود و خلفا و مریدین بالاجماع با حضرت شیخ بیعت نمودند.

پس از انقلاب به دلیل فضای نا امن سیاسی در سال ۱۳۶۱ ه.ش به عراق هجرت نمود.وی بیش از دو سال در شهر اربیل ساکن بود و در زمستان سال ۱۳۶۳ ه.ش به پاریس عزیمت کرده و پس از یک ماه از آنجا راهی بن پایتخت آلمان غربی شد. 

فعالیت ها در آلمان 

 

شیخ سید طه در هیچ شرایطی از تبلیغ دریغ ننمود و سهم زیادی در آشنایی مسیحیان علمای آن ها با اسلام داشت و آنها را با معارف اسلام و سیره و اخلاق نبوی آشنا نمود و کتاب اسلام برای سعادت بشر را به درخواست آنان به رشته تحریر درآورد. همچنین وی امامت یکی از مساجد سه گانه بن را بر عهده گرفته و نیز نماز جمعه و سایر اعیاد و مراسم اسلامی را در آنجا برگزار می نمود. 

ایشان در زمستان ۱۳۷۰ پس از ده سال به ایران مراجعت نموده و با استقبال کم نظیر مردم مواجه شد و پس از آن شهر ارومیه را به عنوان مقر ارشاد خود برگزید. ایشان با وجود ناملایمات موجود مسجد و خانقاهی بزرگ در این شهر بنا نهاد و نماز جمعه وسایر مراسمات را در این بارگاه مقدس به پا می دار.

 

ایشان متصف به اخلاق حسنه و حمیده هستند و بسیار متواضع و پیوسته دارای چهره ای گشاده و بشاش هستند.

در سخاوت و شجاعت ممتاز کم نظیر به نحوی که روزانه صدها نفر بی منت در بارگاه ایشان اطعام می شوند و از این رو اغلب حاتم ثانی خوانده می شوند و در شجاعت ایشان همین بس که سر در مقابل هیچ نظامی خم نکردند و در مقابل فشارهای آن ها خم به ابرو نیاوردند.

در حقیقت ایشان زندگی خود را وقف خدمت به خلق میدانند و بسیار از شهرت و شهرت طلبی بری و بیزار هستند.

نظرات 2 + ارسال نظر
فرهاد چهارشنبه 26 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 02:04 ب.ظ

با سلام و خسته نباشید مطالب خیلی عالی بود

اتا دوشنبه 8 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:56 ب.ظ

دستتان درد نکند مطلاب گیرا جالب ومفید بود ارزوی طول عمر با سلامتی و برکت را برای حضرت شیخ دارم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد